Azerbejdžan obilježava 28. godišnjicu "krvavog januara"

BAKU (AA) - Diljem Azerbejdžana ovih dana se obilježava 28. godišnjica masakra poznatijeg kao "krvavi januar", javlja novinar Anadolu Agency (AA).

Tog dana, tačnije 20. januara, na stotine hiljada Azerbejdžanaca okupilo se na Trgu Azadlik u Bakuu kako bi protestovali protiv sovjetskih, proruskih vlasti. U intervenciji sovjetske vojske sa ciljem zaustavljanja protesta, u Bakuu je poginulo 150 civila među kojima su bili i žene i djeca, a ranjeno je oko 750 građana.

Predsjednik Instituta za kavkaska istraživanja pri Azerbejdžanskoj akademiji nauka Musa Gasimli je, u povodu 28. godišnjice “krvavog januara” u razgovoru za AA istakao kako je “krvavi januar” istovremeno i zločin Sovjetskog saveza počinjen nad Azerbejdžanom, ali i stranica herojstva koju je ispisao azerbejdžanski narod.

“Azerbejdžanski šehidi su svojom krvlju bacili komunističku ideologiju na smetljište historije. Vojska i obavještajni servisi izgubili su povjerenje nakon što su otvorili vatru na narod”, poručio je Gasimli.

Azerbejdžanski historičar Ramin Sadikov smatra kako su dešavanja 20. januara imala veliku ulogu u raspadu Sovjetskog saveza, ali i u azerbejdžanskom putu ka nezavisnosti.

Sadikov smatra kako su politika tadašnjeg lidera SSSR-a Mihaila Gorbačova zvana “perestrojka” i greške koje je napravio izrodili etničke probleme u ovoj zemlji.

Naglasio je kako su Armenci koji su živjeli na području Nagorno-Karabaha, na azerbejdžanskom teritoriju, tražili da se ova regija pripoji Armeniji. Nakon što je armenski parlament, 9. januara 1990. godine usvojio odluku kojom se ide kao tome da se regija pripoji Armeniji, stotine hiljada Azerbejdžanaca izašlo je ne ulice. Sovjetski savez je nakon toga želio da situaciju kontroliše, no došlo je do nereda.

“Sovjetska vojska je ušla u Baku sa pet strana. Tenkovi i oklopna vozila kretali su se prema gradu gazeći pred sobom automobile i otvarajući vatru na civile. Nisu se čak suzdržali ni da pregaze ambulantna kola”, istakao je Sadikov, dodavši kako niko nije pošteđen vatre, od ljudi u gradskom prevozu, do žena koje su prostirale veš na balkonima kuća, pa ni doktora koji su ranjenima pristizali u pomoć.

Fotografije zabilježene u tom periodu najbolje ukazuju na dviljaštvo koje je tada napravila sovjetska vojska, ne praveći razliku nad ženama, djecom ili starijima.

Brojni Azerbejdžanci ovih dana polažu crvene karanfile na mezarja poginulih, koji ujedno predstavljaju i žrtve 20. januara. Vojno mezarje u Bakuu postalo je simbol nezavisnosti Azerbejdžana, koja je proglašena 30. augusta 1990. godine.